..............................ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ του Αναχωρητού (4/3)

Δάμασε και τα άγρια θηρία και έκανε πολλά θαύματα. Απέκτησε μάλιστα και υπηρέτη ένα όνο, για να μεταφέρει νερό, καθώς πόσιμο νερό βρισκόταν σε απόσταση. Κάποια φορά, κι ενώ το λιοντάρι κοιμόταν, έμποροι που περνούσαν έκλεψαν τον όνο.Και επειδή ο Όσιος υποπτεύθηκε ότι το λιοντάρι έφαγε τον όνο, το τιμώρησε να μεταφέρει εκείνο το νερό. Ώσπου, μια μέρα, όταν ξαναπέρασαν οι έμποροι από το ίδιο το σημείο, το λιοντάρι αναγνώρισε τον κλεμμένο όνο και τον επέστρεψε σώο στον Όσιο. Εκείνος τότε το απάλλαξε από το έργο αυτό και το άφησε να γυρίσει στο βουνό. Και όταν ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη (5/3/475), το λιοντάρι ήρθε και πέθανε πάνω στον τάφο του.

...................................ΑΓΙΟΥ ΚΟΝΩΝΟΣ εν Ισαυρία (5/3)
Τον Άγιο καθοδηγούσε ο Αρχιστράτηγος Μιχαήλ, ο οποίος και τον βάπτισε, του δίδαξε το Όνομα της Αγίας Τριάδος, μετέδωσε τα Θεία Μυστήρια σε αυτόν, μέχρι τέλους της ζωής του, του συμπαραστεκόταν και του χορήγησε μάλιστα και τη χάρη των παράδοξων θαυμάτων.

..................................ΑΓΙΟΥ ΚΟΝΩΝΟΣ του κηπουρού (5/3)
Κι η ευκαιρία δόθηκε. Κάποια μέρα που ο άγιος ήσυχα συνέχιζε το ιεραποστολικό έργο του σκέφθηκε να μεταφέρει τον αγώνα σ' αυτόν τον ναό των ειδωλολατρών. Συνοδευόμενος από μερικούς μορφωμένους ειδωλολάτρες μπήκε σ' ένα τέτοιο ναό κι αφού επικαλέσθηκε το όνομα του Ιησού, στάθηκε μπροστά σ' ένα άγαλμα κι υπέβαλε το ερώτημα:
- Πες μου, σε παρακαλώ, είσαι συ Θεός;
Μια δυνατή φωνή από μέσα στο άγαλμα με κλάματα απήντησε.
- Δεν είμαι εγώ θεός. Θεός αληθινός είναι ο Ιησούς Χριστός.
Την ίδια ώρα το άγαλμα έπεσε κι έγινε κομμάτια, ενώ το πλήθος των ειδωλολατρών, που βρισκόταν εκεί, έσπευσε να επαναλάβει με φόβο πολλές φορές: - Θεός αληθινός είναι ο Ιησούς Χριστός ... Θεός αληθινός είναι ο Ιησούς Χριστός ...

Όταν οι Σαρακηνοί τους είπαν: «ο Μωάμεθ είναι ο αληθινός προφήτης και όχι ο Χριστός», οι αξιωματικοί απάντησαν με ένα αίνιγμα: «Αν δύο άνθρωποι μάλωναν για ένα χωράφι και ο ένας έλεγε: “το χωράφι είναι δικό μου” και ο άλλος έλεγε: “όχι! είναι δικό μου” και ο ένας απ’ αυτούς είχε πολλούς μάρτυρες κοντά του, που επιβεβαίωναν ότι είναι δικό του και ο άλλος δεν είχε κανέναν άλλο μάρτυρα εκτός απ’ τον εαυτό του – τότε, τίνος νομίζετε ήταν το χωράφι;».
Οι Σαρακηνοί απάντησαν: «Φυσικά, είναι εκείνου που είχε τους περισσότερους μάρτυρες!». «Ορθά κρίνατε» είπαν οι αξιωματικοί.«Το ίδιο ισχύει με τον Χριστό και τον Μωάμεθ. Ο Χριστός έχει πολλούς μάρτυρες: τους παλαιούς Προφήτες, από τον Μωυσή, μέχρι τον Ιωάννη, τον Πρόδρομο, που κι εσείς τους αναγνωρίζετε και οι οποίοι μαρτυρούν γι’ Αυτόν και υπέρ Αυτού, ενώ ο Μωάμεθ αφ’ εαυτού μαρτυρεί για τον εαυτό του ότι είναι προφήτης και δεν έχει ούτε έναν έστω μάρτυρα!».

ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΑΠΛΟYΣ (7/3)

Μια μέρα συνέπεσε να έλθει ο Όσιος στο σπίτι του νωρίτερα από την συνήθη ώρα της επιστροφής του από τον αγρό και βρήκε την γυναίκα του να μοιχεύεται. Τότε αφού γέλασε σεμνά είπε προς την μοιχαλίδα. «Καλά, δεν με ενδιαφέρει πλέον τίποτε. Όμως από τώρα και στο εξής δεν θέλω να σε δω με τα μάτια μου». Προς δε τον μοιχό είπε. «Να έχεις την γυναίκα μου αυτή από τώρα συ, καθώς και τα παιδιά της, εγώ δε θα πάω να γίνω Μοναχός».
Έφυγε τότε και πήγε στον Μεγάλο Αντώνιο και αφού κτύπησε την πόρτα του, βγήκε ο Μέγας Αντώνιος και του λέει. «Ποιος είσαι, αδελφέ, και τι ζητάς εδώ;». Ο Παύλος απάντησε.
«Ξένος είμαι και ήλθα σε σένα, για να γίνω Μοναχός». Λέγει ο Όσιος Αντώνιος. «Εξήντα ετών γέρος δεν μπορείς να γίνεις Μοναχός.» Τελικά έγινε και διέπρεψε!

.............................ΑΓΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων (11/3)
Γεννήθηκε στην επαρχία της Δαμασκού που κοινώς ονομάζεται Σιάμ, και στην τοποθεσία της Φοινίκης που ονομάζεται Λιβανοστέφανος, από γονείς ευσεβείς και σώφρονες, τον πατέρα του Πλινθά και τη μητέρα του Μυρώ περί το έτος 550, εξαιτίας της ευφυΐας και της σπουδής του, απέκτησε τον έλεγχο και τη δύναμη όλων των επιστημών.
Έπειτα πηγαίνει στο μοναστήρι του μεγάλου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου. Από εκεί αναχώρησε και πήγε στην Αίγυπτο επιθυμώντας να αποκτήσει περισσότερη μάθηση της σοφίας. Εκεί λοιπόν βρίσκει έναν άνδρα ονόματι Ιωάννη Μόσχο, γεμάτο από κάθε σοφία εσωτερική και εξωτερική με τον οποίο περιδιάβαιναν την έρημο για να περισυλλέξουν τα άνθη του ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΥ τους.

................ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ επίσκοπος Βρεττανίας (15/3)

Ήταν από τους εβδομήκοντα και αδελφός του αποστόλου Βαρνάβα.
Έλαβε εντολή από τον Απόστολο Παύλο να μεταβεί για να μεταδώσει το Χριστιανισμό στις Βρεττανικές νήσους. Τότε κατοικούσαν άγριες ειδωλολατρικές φυλές που τον βασάνιζαν και δυσκόλεψαν της αποστολή του, αλλά μπόρεσε να φυτέψει το σπόρο της Χριστιανικής ζωής που θα καρποφορούσε αργότερα.

ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΠΙΟΣ και οι συν αυτώ νέοι μάρτυρες επί Διοκλητιανού (15/3)

ΤΙΜΟΛΑΟΣ, ΠΑΪΣΙΟΣ, ΡΩΜΥΛΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ (2), ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (2) στη Καισάρεια της Παλαιστίνης, έδεσαν τα χέρια τους αναμεταξύ τους και ομολόγησαν ότι είναι Χριστιανοί και τους αποκεφάλισαν.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΜΑΝΟΥΗΛ Κρητικός που μαρτύρησε στη Χίο (15/3)

Περί το 1770 όταν αντιλήφθηκε ότι τον απατούσε η γυναίκα του πήρε τα έξι παιδιά του και κατοίκησαν αλλού. Όμως ο συγγαμβρός του τον κατέδωσε στον αγά ότι ήταν Μουσουλμάνος και ξανάγινε Χριστιανός. Αρνήθηκε να επιστρέψει στο Ισλάμ και τον αποκεφάλισαν αγρίως.

ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (16/3)

Από τα ωραιότερα συναξάρια, παρόμοιος βίος με τον Άγιο Ιωάννη Καλυβίτη. Από πλούσια οικογένεια, έφυγε και έζησε στη Συρία στα μέσα του 4ου αιώνα, ξαναεπέστρεψε στο σπίτι του στη Ρώμη χωρίς να τον αναγνωρίσουν οι γονείς του παρά μόνον όταν βρήκαν σημείωμα στο χέρι του όταν κοιμήθηκε. Η αγία του κάρα βρίσκεται στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων (18/3)

Ο Άγιος Κύριλλος καταγόταν από την Παλαιστίνη και γεννήθηκε πιθανώς το έτος 313 μ.Χ. στα Ιεροσόλυμα. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος υπό του Επισκόπου Ιεροσολύμων και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 387 μ.Χ.
Το κύριο έργο του είναι οι Κατηχήσεις (23 στο σύνολο), οι οποίες εκφωνήθηκαν κατά την διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Διακαινησίμου εβδομάδας του έτους 348 μ.Χ. στη βασιλική της Αναστάσεως. Σκοπός των Κατηχήσεων ήταν αφ' ενός μεν η εισαγωγή των Κατηχουμένων στις θεμελιώδεις διδασκαλίες της πίστεως και του ηθικού βίου των Χριστιανών, αφ' ετέρου δε η φανέρωση των Μυστηρίων της Εκκλησίας στους Νεοβαπτισθέντες.
Η αξία των Κατηχήσεων του Αγίου Κυρίλλου είναι ανυπολόγιστη. Κανένα έργο προ αυτού δεν εμφανίζει με τόση παραστατικότητα σχεδόν όλο το τελετουργικό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, καθώς και το μυστηριακό και αγιαστικό σύστημα με τόση καταπληκτική ομοιότητα προς τα μέχρι σήμερα τελούμενα στο ναό, ώστε δικαιολογημένα να θεωρούμε ότι οι Κατηχήσεις του Αγίου Κυρίλλου αποτελούν έκτυπη αναπαράσταση και στην πράξη διατήρηση αυτής της ίδιας της Αποστολικής Τελετουργικής Παραδόσεως.

..............................Ο ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΠΙΩΝ ο Σινδονίτης (21/3)
Ασκήτευε στην έρημο τον 4ο αιώνα. Φορούσε όλο το χρόνο ένα απλό λιτό χιτώνα. Πωλήθηκε πολλές φορές ως δούλος για να σώσει τα αφεντικά του! Συνάντησε μια έγκλειστο ασκήτρια και την ερώτησε αν είναι ζωντανή ή νεκρή. Εκείνη αποκρίθηκε ότι είναι νεκρή κατά κόσμο, γιατί κανείς δεν ζούσε σαν αυτή τόσο σκληρά.
Για να πειστώ ότι είσαι νεκρή κατά κόσμον, είπε ο όσιος, βγάλε το ένδυμά σου και έλα μαζί μου να διασχίσουμε τη πόλη χωρίς να ντραπείς. Μα θα με περάσουν για τρελή ή δαιμονισμένη, είπε η ασκήτρια. Αφού είσαι νεκρή για το κόσμο τί σε μέλλει, της είπε ο όσιος και την νουθέτησε να μην υπερηφανεύεται ότι είναι η καλύτερη. Ο όσιος έκανε πολλά θαύματα και κοιμήθηκε σε ηλικία εβδομήντα ετών.

ΑΓΙΑΣ ΔΡΟΣΙΔΟΣ κόρη του αυτοκράτορα Τραϊανού (22/3)
Μαζί με πέντε χριστιανές που ζούσαν Θεάρεστο βίο και ενταφίαζαν κρυφά τα ιερά λείψανα των χριστιανών μαρτύρων. Όταν τις ανακάλυψαν με έκλπηξη είδαν την κόρη του αυτοκράτορα να συμμετέχει και συνελήφθηκαν επ' αυτοφώρω. Φυλακίσθηκαν και βασανίσθηκαν.

ΑΓΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ από τη Δημητσάνα (22/3)
Εξωμότησε, αλλά επέστρεψε στη πίστη και αποκεφαλίσθηκε το 1814.